Ken je dat? Een situatie die zo netelig is dat de prikkels overheersen? Wanneer je als mantelzorger niet weet of thuis de volgende plek is na een acute ziekenhuisopname en intensieve periode van revalidatie. Hoe zit dat met financiering vanuit WLZ, zorgverzekering in combinatie met PGB voor betrokken begeleiders, juist nu? Deze distel groeit niet alleen hier, zo bleek uit een reportage bij Nieuwsuur gisteren.
De neteligheid wanneer op een cruciaal moment de deur dicht gaat, terwijl je achterblijft met een gevoel van machteloosheid over de volgende fase. Precies dát raakt me in de uitbundig groeiende distel, terwijl ik met een kop koffie bij de voordeur zit. Een moment van rust in een turbulente fase.
Het Japanse begrip MA biedt ruimte en tijd in periodes van niet weten.
De distel begon vorig jaar 'uit het niets' te groeien en niet zo'n beetje ook. Een joekel van een plant, die boven de rietrand van de boerderij uitstijgt. Mijn nieuwsgierigheid naar wat er uit zou komen won het van de vlijmscherpe snoeischaar. De wildgroeier bleef staan.
En toen ineens, na een periode van grote droogte waar de verstekeling zich zichtbaar in ontplooide, ontstond de bloei. Adembenemend, vanuit de pinnige knop ontstond een fluweelzachte bloem. Zomaar op een dag, door de natuur zijn werk te laten doen.
De metafoor van de distel raakt me. Gun het proces de tijd, met elkaar. Besluit stap voor stap welke volgende stap past bij de situatie, zonder er op vooruit te lopen.
Ik merk dat er binnen in mij ruimte ontstaat. Vanuit verantwoordelijkheid begeef ik me in het niet weten. Met rust in de tussentijd. En benieuwd naar de creatie die ontstaat in een nieuw perspectief deze zomer.
Comments