Wat is je eerste indruk als je naar bijgaand plaatje kijkt?
Eerst noemde ik dit blog 'Sunflowers meeting up'. Maar in feite begon het met een leeg schilderdoek, zo'n tien jaar geleden. En dat verhaal deel ik graag met je.
Vrijdagochtend loop ik door vochtige bruine herfstbladeren naar schilderles. In mijn rechterhand een tas vol oude tijdschriften ter inspiratie. In de andere hand een maagdelijk wit schilderdoek. De deur van het atelier staat open.
Terwijl ik het doek op de ezel zet, vullen keuzestress en radeloosheid mijn lijf. Wat ga ik in hemelsnaam schilderen? Ik baal van het feit dat ik niet beter voorbereid ben. Eerst koffie.
En dan... is het er.
Mijn oog valt op de tas die inmiddels op de grond ligt. Kleur, perspectief en betekenis in het moment. Ik voel een ontoombaar verlangen om deze stralende kleuren op het doek te zetten, uitgedaagd door het perspectief van de enigszins ingezakte shopper.
Tien jaar later...
Het is weer zonnebloementijd. Struinend in mijn collectie valt mijn oog op dit schilderij. Ik zet het op mijn ezel. De verse zonnebloem op tafel kijkt reikhalzend naar haar evenbeeld. Niet gehinderd door enig tijdsbesef.
Volg je intuïtie, dan ontstaat er een nieuw perspectief, dat je niet had kunnen bedenken.
Niets is wat het lijkt.
Tijdens lezingen, intervisie en coaching nodig ik mensen uit om te kijken vanuit een ander perspectief. Om nieuwe wegen te vinden die ontstaan wanneer je je vaste groef loslaat.
Eline Ruinemans september 2023
Comments