Voelen wat je wilt zeggen. In dialoog ga je in gesprek met een ander, een zogenaamd denkgesprek. Ik kom er steeds vaker achter dat er iets aan voorafgaat. Voelen wat je lichaam je vertelt en deze signalen herkennen. Ondanks dat je hoofd misschien wel een ander plan heeft.
Zoals laatst, een goede vriendin nodigt me uit om een weekend bij haar in Londen te komen. Heerlijk vooruitzicht, terug naar de stad waar ik jaren woonde en werkte. Ik heb er zin in en zit al klaar om een vliegticket te boeken. Toch voel ik ruis op mijn lijn.
Waar verlang ik echt naar? Eigenlijk wil ik gebruik maken van de tussenruimte, het gevoel van op reis te zijn. Met een boek en een thermoskan thee. Ok, ook met chocola. Mijn onderbuik ontspant bij het idee van een paar uur in dezelfde trein. Tijdens rustmomenten op reis ontstaan nieuwe ideeën en bruist mijn creativiteit. Na een tegensputtermoment in mijzelf, 'ze woont vlakbij een vliegveld', kies ik toch voor de Eurostar. De rust van het reizen, naar buiten kijken en schrijven. Dat ga ik doen. Nog duurzaam ook.
Ik luister naar mijn lichaam. In gesprek met mijzelf besluit ik te zeggen wat ik voel. En dat voelt goed. Kijk nou, een lichaamsgerichte dialoog met mezelf. In het hier en nu.
De rest is geschiedenis. Een blijzinnig weerzien.