Het is 7 uur ’s ochtends. Enigszins gehaast, neem ik toch even rustig de tijd om samen te ontbijten met mijn zoontje van 6. Vandaag een belangrijk zakelijk gesprek met een man in relatief formele maar eigentijdse setting. Ik heb hem niet eerder ontmoet.
Dilemma. Doe ik mijn blauwe jasje aan (formeel - blauw) of mijn oranje jasje (oranje-creatief).
Ik leg het voor aan mijn secundant. “Welk jasje zal ik aan doen?” “Ehh… is het een mevrouw of meneer?” “Een meneer”, leg ik uit. “ Is het een belangrijke meneer?” “Nou nee, dat niet. Maar misschien wel een belangrijk gesprek voor Eline Consult.”
”Mama, ik weet het goed gemaakt. Trek je blauwe jasje aan en leen een das van papa, dan ben jij een belangrijke mevrouw. En Eline ben je toch wel!”
De logica van een kind kan echt geweldig zijn. Ik heb naar hem geluisterd, zonder das dan, maar met resultaat!